Καταστροφή 15 καμερών στο ΕΜΠ (Αθήνα, 15/10/2007)



αναδημοσίευση από athens.indymedia.org

Σήμερα κατά τις 3 το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι πολυτεχνείου και σύντροφοι, συντρόφισσες απο άλλες σχολές έσπασαν τις κάμερες (15 συνολικά στον αριθμό) στην βιβλιοθήκη της Πολυτεχνειούπολης ζωγράφου και κατέστρεψαν όλο το σύστημα ελέγχου (monitor κτλ).
Κείμενο είχε μοιραστεί τις προηγούμενες μέρες όπως και κατά την διάρκεια της ενέργειας, σ' ολόκληρο το πολυτεχνείο καθώς και στην Πρυτανεία.Παράλληλα γράφτηκαν συνθήματα γύρω από το χώρο της βιβλιοθήκης ενάντια στην επιτήρηση και τον έλεγχο, καθώς κρεμάστηκαν και 2 πανό.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:


Ο BIGBROTHER ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ!

ΒΓΑΛʼ ΤΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ…

Πριν από 4 περίπου χρόνια κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα εγκαταστάθηκαν εκατοντάδες κάμερες- ηλεκτρονικά κυκλώματα παρακολούθησης. Οι υποσχέσεις φυσικά για την απομάκρυνσή τους μετά τη λήξη των αγώνων, όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, αλλά τοποθετήθηκαν και καινούργιες, αφού οι κάμερες δεν σταμάτησαν να λειτουργούν αρχικά με το πρόσχημα του ελέγχου της κυκλοφορίας, ενώ αργότερα πραγματοποιήθηκε προσπάθεια μίμησης του «αγγλικού μοντέλου», με τη δημιουργία και τη διαρκή προπαγάνδα του ιδεολογήματος της «ασφάλειας». Οι κινδυνολογίες περί τρομοκρατίας και η πρόληψη του εγκλήματος αποτελούν σαθρά επιχειρήματα, που ως στόχο έχουν τη μόνιμη εγκατάσταση των ηλεκτρονικών ρουφιάνων πάνω από τα κεφάλια μας και συνεπώς τη διαρκή παρακολούθηση όχι μόνο οχημάτων, αλλά και φυσικών προσώπων.

Λογύδρια περί προστασίας προσωπικών δεδομένων και ηθικής δεν σημαίνουν τίποτα, αφού αναγνωρίζουμε τις κάμερες ως αυτό που είναι στην πραγματικότητα: άλλη μία ευκαιρία για έλεγχο και μάλιστα απρόσωπο έλεγχο δια του φόβου. Κανείς δεν ξέρει πότε των παρακολουθούν, αλλά γνωρίζει καλά ότι τον ελέγχουν διαρκώς. Εξάλλου η ψυχοσωματική βία μέσω του ελέγχου ανήκει κατά κύριο λόγο στο κράτος και το ιδεολόγημα της ασφάλειας καταρρίπτεται από τη γένεση του. Το ίδιο το σύστημα που γεννά τις συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας και προκαλεί την «ανασφάλεια» (έκνομες συμπεριφορές, εργασιακή ανασφάλεια κ.α), παρουσιάζει την επιβολή του ολοκληρωτικού ελέγχου ως λύση του προβλήματος. Η ανασφάλεια γεννά το φόβο και ο φόβος ανασφάλεια. Ο πραγματικός ρόλος των καμερών δεν είναι η ασφάλεια. Είναι να φιμώσουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας, κάθε πράξη που αντιβαίνει στα στενά καθορισμένα πλαίσια της κανονικότητας, κάθε πράξη που ξεφεύγει από τη δημοκρατική νομιμότητα και ηθική. Αυτό το ιδεολόγημα έχει περάσει βέβαια και σε κομμάτια της κοινωνίας (βλέπε περίπτερα, καφετέριες, νοσοκομεία κ.α), αλλά έχει περάσει και η έννοια της αντίστασης με τον εμπρησμό περισσότερων από 200 καμερών.

Για να περάσουμε τελικά στην πραγματικότητα του πανεπιστημίου. Το πανεπιστήμιο ως μικρογραφία -και πολύ παραπάνω ως ελεύθερος χώρος κομμάτι- της κοινωνίας, δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τα σύγχρονα δεδομένα. Η οργάνωση του χώρου της πολυτεχνειούπολης, το σύγχρονο campus, που τόσο περίτεχνα οδηγεί μέσω της χωροταξίας και της φυσικής απόστασης, στην απομόνωση, την εντατικοποίηση και τελικά την εξατομίκευση, το κλείσιμο των πυλών τις ώρες μη διδασκαλίας σε συνδυασμό με τη θρασύτητα των φυλάκων-τσιράκια της εκάστοτε πρυτανείας-,

που θέλει να μετατρέψει την πολυτεχνειούπολη από χώρο συνεύρεσης και ανταλλαγής ιδεών, σε αποστειρωμένο χώρο παραγωγής εργαζομένων, την αυθαιρεσία της καθηγητικής έρευνας ως διαδικασία παραγωγής κέρδους και τεχνολογίας για μεγαλοεπιχειρηματίες και τέλος την επισημοποίηση του ελέγχου με την εγκατάσταση καμερών μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου.

Η πρώτη προσπάθεια έγινε ήδη, αφού περί τις 15 κάμερες λειτουργούν και καταγράφουν μέσα στο χώρο της βιβλιοθήκης. Είναι βέβαια πασιφανές ότι οι κάμερες αυτές επουδενί δεν προορίζονται για την ασφάλεια των βιβλίων, αφού αυτά ήδη προστατεύονται από ηλεκτρονικούς συναγερμούς τύπου barcode. Αντίθετα μοναδικό στόχο έχουν τη διαρκή παρακολούθηση όσων κινούνται στο χώρο της βιβλιοθήκης. Μιας και αντικειμενικά η κατανάλωση της γνώσης είναι υπόθεση του καθενός και γίνεται επιλεκτικά, οι πρυτάνεις προφανώς αρκούνται στο να γνωρίζουν κάθε στιγμή το είδος της γνώσης που καθείς καταναλώνει. Εξάλλου μπορεί κάποιος αντιφρονούντας, ταραξίας, ακόμη και τρομοκράτης(!) να βρίσκεται ανάμεσα μας. Ακόμη περισσότερο με την εγκατάσταση καμερών στο χώρο της βιβλιοθήκης, κάτω από το πρόσχημα της ασφάλειας των βιβλίων, εισάγονται ομαλά στην καθημερινότητα του φοιτητή αλλά και του εργαζομένου οι κάμερες, ώστε να μην υπάρξει αντίδραση όταν αυτές επεκταθούν και στους υπόλοιπους, πανεπιστημιακούς και μη, χώρους.

Για όσους ονειρεύονται ένα «καθαρό» πανεπιστήμιο, για όσους κάθονται πίσω από τα μόνιτορ παρακολούθησης, για όσους κρύβονται πίσω από την τοποθέτηση καμερών σε δρόμους, πανεπιστήμια, χώρους εργασίας και αλλού και για όσους υπερασπίζονται την ιδεολογία του ρουφιάνου και του καταδότη, είμαστε τρομοκράτες.

Ας φερθούμε λοιπόν ως τέτοιοι. Ας καταστρέψουμε ό,τι μας καταστέλλει.

ΣΠΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ !

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου
Αίθουσα 11 Χημικών Μηχανικών

Δεν υπάρχουν σχόλια: